احساس شاید از پربسامدترین اصطلاحاتی است که برای تبیین حالات انسانی مورد توجه قرار میگیرد. اغلب دگرگونی حالات انسانی به احساسات ربط داده شده و انسان به عنوان موجودی احساسی تلقی شده است. تا چندین دههی قبل احساسات به عنوان پدیدهای که اساس بیولوژیکی دارد مورد توجه روانشناسان قرار گرفته بود. اما با پیشرفت مطالعات جامعهشناسی و توجه به زبان و قواعد ساختاری، امکان بیشتری برای مطالهی جامعهشناختی احساسات به وجود آمده است. اگر زمانی احساسات به عنوان پدیدهای بدنی و تغییرات بیولوژیکی تلقی میشدند، اکنون احساسات به عنوان پدیدهای زبانی ناشی از تغییرات فرهنگی تلقی میشوند. اما همانند دیگر حوزههای جامعهشناختی، این حوزهی نوپا نیز عاری از مباحثات نظری نیست. از جملهی مباحثات مطرح در این حوزه تفاوت دیدگاه بین پوزیتیویستها و برساختگرایان و نقش ساختار اجتماعی در شکلگیری احساسات است. مقاله حاضر، قصد دارد با طرح دیدگاههای پوزیتیوستی و برساختگرایانه و نقش قدرت و پایگاه در ساختار اجتماعی، اندک سهمی در تمایز این دیدگاهها در حوزهی جامعهشناسی احساسات داشته باشد.
ابتدای صفحه